داروهای بیهوشی استنشاقی ترکیبات شیمیایی هستند که دارای خواص بیهوشی بوده و بیمار با استنشاق آن بیهوشی می‌شود.

این دارو توسط متخصصین بیهوشی، پرستاران بیهوشی یا دستیاران یبهوشی با استفاده از ماسک، ماسک حنجره‌ای یا لوله تراشه که متصل به یک تبخیر کننده اختصاصی برای هر دارو و یک سیستم تحویل بیهوشی است به بیمار داده می‌شود. داروهای بیهوشی استنشاقی مورد استفاده عبارتند از: ماده تبخیری مانند ایزوفلوران، سووفلوران و دسفلوران و گازهای بیهوشی مانند اکسید نیتروژن و زنون.

لیست داروهای استنشاقی

استفاده در حال حاضر

• دسفلوران
• ایزوفلوران
• اکسید نیتروژن
• سووفلوران
• زنون

داروهای فرار بیهوشی

گازها:

دیگر گازها و بخارات که می‌توان جهت ایجاد بیهوشی از آنان استفاده کرد، شامل دی نیتروژن مونوکسید، سیکلوپروپان و زنون است. این گازها در داخل کپسول گاز ذخیره شده و از جریان سنج به جای تبخیر کننده استفاده می‌کنند. اگرچه سیکلوپروپان یک گاز بسیار عالی برای بیهوشی است اما مدت زیادی است که به دلیل خاصیت انفجاری برای بیماران استفاده نمی‌شود. گاز زنون بدون بو می‌باشد و شروع اثر سریعی دارد، اما در عین حال گران‌قیمت بوده و نیاز به تجهیزات ویژه برای استفاده دارد. دی نیتروژن مونوکسید و حتی با غلظت ۸۰٪ بیهوشی مناسب برای جراحی را ایجاد نمی‌کند، بنابراین در بسیاری از افراد در فشار اتمسفر استاندارد از این گاز در کنار سایر گازهای بیهوشی استفاده می‌شود.