به گزارش بهداشت نیوز، آتروفی (Atrophy) یا کاهیدگی به معنی تحلیل ‌رفتگی اندازه سلول، بافت یا عضوی که به رشد کامل طبیعی خود رسیده باشد، در مقابل، هیپوپلاسیا (hypoplasia) کاهش اندازه سلول، اندام یا بافتی که به بلوغ طبیعی نرسیده باشد، است. در ایران گاهی برای تعریف این بیماری از اصطلاحی به نام آترونی نیز استفاده می‌شود. هنگامی‌ که این عارضه به علت بیماری دیگر یا از دست دادن تغذیه ایجاد شود، آن را آتروفی پاتولوژیک (pathological atrophy) می‌ نامند. در این بیماری تعداد سلول‌ های عضو درگیر تغییری نکرده بلکه اندازه و محتویات آن‌ ها کاهش پیدا می‌ کنند اما گاهی به‌ طور غیر دقیق و غیر علمی به مواردی که کاهش حجم بافت‌ ها با کاهش تعداد سلول ‌ها همراه بوده نیز آتروفی گفته می‌ شود که این تعریف، صحیح نیست.آتروفی در همه بافت ‌ها و اعضای بدن انسان می ‌تواند رخ دهد و حتی این عارضه در مغز و اختلالات شناختی نیز اتفاق می ‌افتد که نمونه آن در بیماری ام اس دیده می ‌شود. در دوران یائسگی نیز گاهی به دلیل از دست رفتن تحریک هورمونی در زنان، آتروفی رخ می‌ دهد. آتروفی لزوماً یک بیماری خطرناک نیست و نمونه‌هایی از آتروفی به‌ عنوان بخشی از پیشرفت طبیعی بدن در روند رشد رخ می ‌دهد. برای نمونه کاهش و انقباض تیموس (thymus) در اوایل کودکی و لوزه‌ ها در نوجوانی نوعی آتروفی به‌ حساب می ‌آیند. از دست دادن دندان ‌ها، مو و نازک شدن پوست که باعث ایجاد چین ‌و چروک شده، تضعیف عضلات، از دست دادن وزن در اندام و فعالیت شدید ذهنی نمونه‌ های دیگری از آتروفی در سنین پیری محسوب می ‌شوند. شایع ‌ترین نمونه آتروفی، آتروفی عضلانی است که با قطع تحرک بدنی، بدن دیگر برای تغذیه و حفظ آن انرژی صرف نکرده و شروع به تجزیه و باز یافت آن می‌ کند، در نتیجه اندازه و قدرت عضله کم می ‌شود و با داشتن ورزش و تحرک بدنی می ‌توان از ایجاد آن جلوگیری کرد. ورزش‌ های اختصاصی و فعالیت ‌های درمانی فیزیو تراپ ‌ها می ‌تواند در پیشگیری از آتروفی عضلانی مؤثر باشد. رژیم غذایی غنی از میوه و سبزی ‌ها (منابع غنی منیزیم)، غذاهای کم‌ چرب و مصرف کافی پروتئین ‌ها از طریق مصرف آجیل ‌ها، گوشت ‌ها، تخم‌ مرغ و لبنیات به‌ عنوان مهم ‌ترین ترکیبات سازنده عضلات می ‌توانند مانع از ایجاد آتروفی عضلانی شده یا از پیشرفت آن پیشگیری کند.