به گزارش بهداشت نیوز، به از دست رفتن و ختم حاملگی قبل از هفته بیستم بارداری به هر دلیلی، سقط جنین گفته می‌شود. سقط خود به خودی شایع‌ترین عارضه حاملگی است.این اتفاق، یک رویداد به‌شدت آسیب‌زا است که می‌تواند پیامدهای روانی وسیعی را برای زوجین به همراه داشته باشد. سقط خود به خودی در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از بارداری‌ها گزارش شده است که حدود نیمی از آن‌ها، دارای رویان هستند و معمولاً در آن‌ها اختلال تکاملی جنین و گاهی اوقات جفت مشاهده می‌شود. در میان سقط‌های دارای رویان، در نیمی از موارد اختلالات کروموزومی وجود دارد. ولی بقیه دارای ترکیب کروموزومی طبیعی هستند. بنا بر نظر متخصصان، دلیل سقط‌هایی که در آن‌ها جنین دارای ترکیب کروموزومی طبیعی است به‌درستی شناخته نشده است، اما از دلایل احتمالی آن می‌توان به بیماری‌های عفونی مادر، داروهای با خطر بالا و فاکتورهای محیطی مثل مصرف سیگار و الکل، داروهای ضدبارداری و سموم محیطی همچون سرب و آرسنیک اشاره کرد. حدود ۲۵ درصد از زنان در اوایل بارداری دچار خونریزی واژینال قابل توجهی می‌شوند که ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد.در این صورت، به‌طورکلی نیمی از این حاملگی‌ها به سقط می‌انجامند. اما درصورتی‌که فعالیت قلب جنین قابل اثبات باشداین موضوع به‌طورچشمگیری کاهش می‌یابد. محققانی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز در همین رابطه، پژوهشی را انجام داده‌اند که در آن برای کاهش خطر سقط جنین، به نقش ویتامین D اشاره شده است. آن‌ها برای انجام این تحقیق مروری، به جستجوی متون منتشرشده در بازه زمانی ابتدای سال ۱۹۹۰ تا انتهای سال ۲۰۱۹ در پایگاه داده‌های علمیPubmed، Embase، Cochrane Library، Scopus، Web of Science، SID، Magiran، IranMedexپرداخته و نتایج را آنالیز کرده‌اند. نتایج تجزیه‌وتحلیل‌های این تحقیق نشان می‌دهدکه ارتباط واضحی بین سطح سرمی ویتامینD با سقط جنین وجود دارد و لذا سطوح پایین ویتامینD به‌عنوان یک عامل خطر برای تهدید به سقط جنین محسوب می‌شود.