پژوهشگران "دانشگاه هاروارد" در بررسی جدیدی، نقش باکتری‌های روده را در راه‌اندازی مکانیسم محافظتی بدن برای مقابله با عفونت‌های ویروسی نشان داده‌اند. به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه هاروارد، پژوهشگران "مدرسه پزشکی هاروارد" (HMS) برای نخستین بار با بررسی روی موش‌ها نشان دادند که باکتری ساکن روده چگونه می‌توانند به محافظت در برابر عفونت‌های ویروسی بپردازند. این پژوهش، گروهی از میکروب‌های روده و گونه‌های ویژه‌ای را نشان می‌دهد که سلول‌های ایمنی را ترغیب می‌کنند تا به انتشار "اینترفرون‌" (Interferon) نوع یک دافع ویروس بپردازند. همچنین پژوهش‌ها، مولکولی موسوم به "پلی‌ساکارید ای" (Polysaccharide A) را در غشای خارجی سلول شناسایی کرده‌اند که به واکنش ایمنی محافظ منجر می‌شود. به گفته پژوهشگران، شاید این مولکول بتواند بنیانی برای ابداع داروهایی باشد که به تقویت بدن انسان در برابر ویروس‌ها کمک می‌کنند. "دنیس کاسپر" (Dennis Kasper)، از پژوهشگران این پروژه گفت: با توجه به نقش مهمی که اینترفرون‌ها در بیماری و سلامت بر عهده دارند، شناسایی یک مولکول باکتریایی که می‌تواند سیگنال‌دهی محافظتی اینترفرون‌ را برانگیزد، روش جدید و امیدوارکننده‌ای برای ابداع یک ترکیب درمانی است که به تقویت ایمنی ضد ویروسی می‌پردازد و خطر عفونت‌های ویروسی را کاهش می‌دهد. در مقاله این پژوهش‌ آمده است: بدن انسان مانند بدن پستانداران دیگر، سکونتگاه میلیاردها میکروب از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها است که در مجموع به "میکروبیوتای کومنسال" (commensal microbiota) شناخته می‌شوند. پژوهش‌های کنونی نشان می‌دهند که در بدن انسان علاوه بر سلول‌های خود او، سلول‌های باکتریایی وجود دارد که بیشتر آنها در لوله گوارشی ساکن هستند. اگرچه دانشمندان، اطلاعات کمی در مورد مکانیسم‌های مولکولی دارند که میکروب‌های کومنسال به وسیله آنها در تعامل با میزبان پستاندار قرار می‌گیرند اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این مکانیسم‌ها، نقش مهمی در تعدیل سیستم‌های بیولوژیکی کلیدی در بدن بر عهده دارند. یکی از مکانیسم‌هایی که میکروب‌ها به واسطه آنها می‌توانند به تعدیل کردن سیستم ایمنی بدن میزبان بپردازند، از طریق تنظیم سیگنال‌دهی سیتوکین است. "اینترفرون‌های نوع یک" (IFN-Is)، خانواده‌ای از سیتوکین‌هایی با ساختار مشابه هستند که در واکنش بدن نسبت به عفونت‌های ویروسی نقش دارند. در ادامه این مقاله آمده است: اینترفرون‌های نوع یک، به واسطه القای یک حالت ضد ویروسی در سلول‌ها، القای مرگ سلولی موسوم به "آپوپتوز" (Apoptosis) در سلول‌های عفونی و تنظیم زیرمجموعه سلول‌های ایمنی برای واکنش ضد ویروسی، نقش مهمی در واکنش نشان دادن به بیشتر عفونت‌های ویروسی ایفا می‌کنند.